Pigwowiec Japoński

Chaenomeles Japonica

Wysokość sadzonki 30-50 cm!!!

(w tym roku już kwitły)

 

Pigwowiec osiąga wysokość ok. 120 cm i rozrasta się szeroko

na boki. Jego ozdobą są duże, ceglastoczerwone kwiaty,

podobne do kwiatów jabłoni. Pojawiają się tuż przed rozwojem

liści – w kwietniu i w maju. Zebrane są w pęczki na całej

długości gałęzi. Pigwowiec japoński rośnie dobrze na każdej

uprawnej glebie. Preferuje stanowiska słoneczne, w miejscach

zacienionych mniej obficie kwitnie.

Jest odporny na suszę, mrozy.

 

Należy go formować po kwitnieniu – usuwać pędy z okolic

o nadmiernym zagęszczeniu oraz bardzo silne gałęzie

zagrażające pokrojowi krzewu. Cięcie przeprowadzamy też

po posadzeniu świeżo nabytych roślin, skracając wszystkie

gałązki o połowę aby wywołać ich rozgałęzienie się. Zbyt słabe

pędy usuwamy u nasady.

 

Owoce mają smak kwaskowaty, idealnie nadają się jako

dodatek do herbaty i na przetwory: dżemy, galaretki

no i oczywiście nalewki. Przepiękny krzew do ogrodów

przydomowych i parków. Można z pigwowców utworzyć grupę

na trawniku albo posadzić co 1 m wzdłuż drogi lub ogrodzenia.

 

 

Sadzone gęsto co 0,5 m tworzą gęsty, kolczasty owocujący

żywopłot. Nadają się także na rabaty i skalniaki. Przy

odpowiednim przycinaniu można uprawiać roślinę w domu.

Kwiaty pigwowca pięknie wyglądają w wazonie – nawet jedna

gałązka wystarczy do stworzenia kompozycji w stylu japońskim.

 

Z uwagi na termin kwitnięcia pigwowiec stanowi idealną roślinę

zapełniającą tzw. dziurę pożytkową. Kwiaty dostarczają nektar

a przede wszystkim duże ilości pyłku. Stymulując rodziny

pszczele do intensywnego rozwoju.

 

Przepis na nalewkę

Najpierw bardzo starannie szorujemy owoce. Potem każdy

przekrawamy na pół i łyżeczką do herbaty wybieramy gniazda

nasienne. Kroimy w plasterki i wrzucamy je do słoja. Po czym

uzupełniamy o następujące delicje (proporcje na 1 kilogram

owoców wypestkowanych): 0,5 litra gorzałki i 0,5 litra spirytusu.

Odstawiamy na 4 tygodnie w ciepłe i ciemne miejsce. Szafa

z kieckami żony sprawdza się idealnie. Po tym czasie zlewamy

płyn znad owoców, które z kolei, żeby im smutno nie było,

traktujemy pół kilogramem miodu albo 30 dkg cukru. Czekamy

aż powstanie syrop (ze dwa tygodnie zejdzie…) po czym łączymy

go z pierwszym nalewem. Pozostałe owoce topimy jeszcze raz

w 0,5 litra wódki i moczymy kolejne 4 tygodnie. Wszystko

łączymy razem do kupy i czekamy trzy miesiące.